Καλω εσενα
ο ανεμος στα δικα μου αυτια με λυπη,
η ηχω στους προποδες του μυστικου μου.
Καλω εσενα
τραγουδι σαν ενα ποταμι λουσμενο στο σεληνοφως.
καλω εσενα
κραυγη πονου στον απεραντο πονο,
ανοιγω τα χερια μου για σενα.
Καλω εσενα
μα μονο η ηχω της φωνης μου απαντα
στο καθαρο γαλαζιο του ουρανου.
καλω εσενα.

Καθε βημα,
κι ενα δακρυ στα ματια μου,
το πολυ μια νυχτα.
Μια νυχτα, με σαφια.
Με αυτες τις σκεψεις..
Καθε αστερι,
ειναι και μια επιθυμια.
Γεματο φεγγαρι...
ενισχυει τη νοσταλγια
και με κανει να κλαψω…
Γεματο φεγγαρι...
πληρης μαγεια ,νοσταλγια,
να μου φερει την ευτυχια.
μολυβι οι σκεψεις μου,
απουσια δικη σου.
Γεματο φεγγαρι...

Η απαλοτητα της αυρας,
ο ηχος των κυματων, και το μυστηριο
απο τα βαθη της θαλασσας,
η σοφια του Ποσειδωνα με καλει.
Αφηνω την ψυχη μου σε αυτη την παρθενα
και γεματη ζωη και χαρα παραλια,
το σπασιμο των κυματων
που δεν μπορει να εξηγησει
την απεραντη φιλια .
επιθυμια, αισθηση...
σε αυτον τον παραδεισο που βλεπουν τα ματια μου
να θεωρω τον εαυτο μου γεματο,
μεσα στο συμπαν της ψυχης μου γιατι ειμαι μαζι σας... με εσας....

Αυτο το πρωι
ενα απαλο φιλι.
Η αγαπη ζει
μες την ψυχη.
Μισχος εγω
λουλουδι εσυ,
τα ματια σου χαμογελο
το αγγιγμα φιλι.
Πορτραιτο εσυ
ονειρο εγω
μαζι πεταμε
στον ουρανο.

Τολμω να ονειρευομαι μακρινες εκτασεις, πεδιαδες ατελειωτες,
ονειρα των ερημων, που καλυπτονται στην αμμο.
Oνειρα σε τροπικα δαση,με δεντρα ψηλα πολυ ψηλα,
ονειρα ... να βρεθει μια αληθινη αγαπη.
Eνα χαλαρο αερακι σαρωνει την ηρεμη επιφανεια του λειβαδιου,
μια πολυχρωμη πεταλουδα ανοιγει τα φτερα της, μου φαινονται τεραστια και λαμπερα,
ενα ομορφο πλασμα ζει στην καρδια της φυσης σκεφτομαι...
Tο φεγγαρι ειναι πληρης το κοιτω ναι μου φαινεται σαν να ιππευει τρεχει, το διωχνει ο αερας.
Μεσα στο μαγικο αυτο δασος του μυαλου μου αντηχουν τυμπανα χαρας και ταραζουν την αρμονια των σκεψεων μου,
ειναι απο το καστρο...
Ειναι ο αρχοντας μου, περιμενω να ρθει