Η απαλοτητα της αυρας,
ο ηχος των κυματων, και το μυστηριο
απο τα βαθη της θαλασσας,
η σοφια του Ποσειδωνα με καλει.
Αφηνω την ψυχη μου σε αυτη την παρθενα
και γεματη ζωη και χαρα παραλια,
το σπασιμο των κυματων
που δεν μπορει να εξηγησει
την απεραντη φιλια .
επιθυμια, αισθηση...
σε αυτον τον παραδεισο που βλεπουν τα ματια μου
να θεωρω τον εαυτο μου γεματο,
μεσα στο συμπαν της ψυχης μου γιατι ειμαι μαζι σας... με εσας....
Τετάρτη 13 Αυγούστου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου