Τολμω να ονειρευομαι μακρινες εκτασεις, πεδιαδες ατελειωτες,
ονειρα των ερημων, που καλυπτονται στην αμμο.
Oνειρα σε τροπικα δαση,με δεντρα ψηλα πολυ ψηλα,
ονειρα ... να βρεθει μια αληθινη αγαπη.
Eνα χαλαρο αερακι σαρωνει την ηρεμη επιφανεια του λειβαδιου,
μια πολυχρωμη πεταλουδα ανοιγει τα φτερα της, μου φαινονται τεραστια και λαμπερα,
ενα ομορφο πλασμα ζει στην καρδια της φυσης σκεφτομαι...
Tο φεγγαρι ειναι πληρης το κοιτω ναι μου φαινεται σαν να ιππευει τρεχει, το διωχνει ο αερας.
Μεσα στο μαγικο αυτο δασος του μυαλου μου αντηχουν τυμπανα χαρας και ταραζουν την αρμονια των σκεψεων μου,
ειναι απο το καστρο...
Ειναι ο αρχοντας μου, περιμενω να ρθει
Τετάρτη 6 Αυγούστου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου