η ευτυχια

Ξερω πριν απο σενα μοναξια
τιποτα ολα αδεια δακρυα στεγνα.

Κλαδι του ανεμου εμοιαζα
λυγοντας εφτανα στη γη,
χαρα να δωσεις ηθελα
στην αδεια μου ζωη.

φεγγαρι μαγια μη του κανεις και φυγει μακρια
και κεινο μενα ακουσε και γυρισες ξανα.

Σαν πληγωμενος κορμορανος
στη λιμνη του ουρανου
περιμενα εσενα νυφαδα του χιονιου.

Και αναρωτιεμαι πως το'κανες αυτο,
να διωξεις το σκοταδι
να γιανεις τις πληγες
το παθος να ανθισει
ξανα μες τις καρδιες.


Νυχτοφως παθος κι ενταση
πυροξανθα μαλλια
το χαδι νυχτολουλουδο
μ' αγγιζει την καρδια.

Καρδια μικρη εσυ γιορτη
κι ολα ειναι σαν Λαμπρη.

Η καρδια μου τωρα τραγουδα
και βλεπω το ηλιοβασιλεμα ξανα.

Ακουω φωνη σαν μελωδια
αρα ηρθε η ευτυχια.