Φεγγαρι μελενιο.

Νομιζω οτι αποψε ηρθες πολυ νωρις
νοιωθω την ζεστασια της παρουσια σου,
κοιταζω πισω ναι ειναι ο δρομος του φεγγαριου μου
η καρδια μου χτυπα δυνατα.
Ηρθε το μελενιο μου φεγγαρι που δινει φως στις νυχτες μου ,
αγριο και γεματο, του απανεμου ονειρου,
τρεχει μακρια αποψε τρεχει ,παει στις ακτες της ελευθεριας,
Μακαρι να μπορουσα να σε ακολουθησω...
Δεν μπορω να αγγιξω τον ωκεανο δεν μπορω να αλλαξω των κοσμο..
απειρο.. λαχταρα, πας εκει οπου δεν ζει κανεις...