Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008



Εσυ που εισαι μακρια αλλα μεσα στην καρδια μου που
εδω και αρκετο καιρο με γεμιζεις ευτυχια.
Σαν το λαμπερο μαργαριταρι του ουρανου,
εσυ ξερεις να απελευθερωσεις την καρδια μου
απο την θλιψη και την δυστυχια και απο τους αιωνιους παγους.
Αυτοι οι παγοι εχουν την αναγκη υπαρξης απο τις ακτινες του ηλιου.
Αφησε να σε συμπαθησω και ειμαι ο μονος ανθρωπος που δεν θα σε εγκαταλειψει,
επειδη αγαπω την αιωνιοτητα που κρυβει η αγαπη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: