![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0mufMp4ijss6nHEfakJh6uj1UDh2ADSx7oSI0PH0bCWTpCOur_lZNGDE93GgLzRmRQr7sDSPVmvvHWKZ3vTVg4NV7maCry2jsBkql8B8n882Gzop_n5pFoqCt-kh_4k-scwqxssi3W74/s400/121319632.gif)
Ειναι Κυριακη σημερα και ο αερας εχει το χρωμα το μελιου
και εγω στοχαζομαι και γραφω.
Εισαι ο ηλιος μου
αυτος που φεγγει τις ημερες μου και τις νυχτες μου,
εισαι η αναπνοη μου
αυτη που μου δινει ζωη,
εισαι η αψιδα του ουρανου μου
αυτη που με κανει να δω αν ειναι ομορφη η ζωη μου
και που της δινει χρωμα αιωνια.
εισαι η αγαπη μου, το παθος μου,
ο ακαταπαυστος θαυμασμος μου
εισαι ο ηλιος μου που θερμαινει τους ωκεανους των ονειρων μου,
και εξατμιζουν τους φοβους μου,
εισαι ο ηλιος μου που τρυπα τα συννεφα της καρδιας μου και την θερμαινει.
ειμαι ευτυχης σου προσφερω επομενως την καρδια μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου