Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2008
Μεσα απο την σκοτεινια καπου εκει ξεπεταγετε μια γλυκυτητα και η καρδια μου θελει να ζησει αλλα κλαιει και φοβαται,εχω κλεισει τα ματια και περιμενω μια ευθραστη αγαπη. Μια ευθραυστη αγαπη με μια παρουσια αιωνια δυο καρδιες χωρις ψεμα χωρις κατι που να τις διαβρωνει. Να βουτηξουν στο πιο μακρινο ονειρο της σκεψης και να αναπνευσουν, να ζησουν διαφορετικα, αλλα με πολυ συμπαθεια. Μεσα στα πρωτα ριγη που ερχεται στο λυκοφως, αισθανομαι ερωτα για να υποκυψω στον πειρασμο προς αυτην την ομορφη αγαπη , που στο χαμογελο εχει την γλυκα της σαφηνειας και οχι της απληστιας και που θα ικανοποιειται με ενα νευμα ,να ψιθυριζει μια λεξη μονο αναμεσα στους χιλιους αναστεναγμους και το γλυκό ρεφρεν να κανει τις καρδιες να σιγοτραγουδουν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου