Γλυκά όνειρα.

Ο ήλιος το φως, η πρωινή δροσιά,ένα τέλειο ζωγραφισμένο πορτραίτο. Η απλή ζωή μου είναι τώρα εδώ έχω κάθε ανάσα της, μου έφερες το φως καιτο γέλιο. Επιτρέψτε μου να σε αγαπώ, γνώρισα την αγάπη,τα νεκρά όνειρα είναι τώρα γλυκά και ελπίζω κανείς δεν θα με ξυπνήσει Αδικαιολόγητα περπατούσα σε μια διαδρομή χωρίς φώτα.Πέρασα την ζωή μου σχεδόν σαν σπήλαιο χαλάσμένο... Η πιο απλή χειρονομία αναδιπλώνει την καρδιά μου, και η μοναξιά στράφηκε προς την ελπίδα, η κενότητα γέμισε με όνειρα. Η δίψα ικανοποιηθηκε. και το σκοτάδι φωτίζεται από την αγάπη του φεγγάριου. Τα δάκρυα στέρεψαν πέφτω στους ώμο που αγαπώ. Νιώθω νεότερη... Καιη αγάπη μας μεγαλώνει.

Inside Of me ... Μέσα μου

Αν μπορούσες να δεις μέσα στην ψυχή μουμέσα στην καρδιά μου,εκει εχω δημιουργήσει ένα σιωπηλό όνειρο.
Στα βραδινά του μυαλού παιχνίδιαέισαι τόσο ζωντανός που πλέον νομίζω πως μπορώ να σε αγγίξω.
Αν μπορούσες να δεις μέσα στις σκέψεις μουθα δεις ότι σημαίνεις πολλά για μένα.
Η λάμψη στα μάτια σου το όμορφο χαμόγελο,είναι μερικά μόνο από τους πολλούς λόγους που η καρδιά μου είναι ανοιχτήνα κυνηγήσει μακριά τους φόβους της,γιατί ο ήλιος σου την θερμαίνει, και που μόνο την αγάπη περιμένει. Και με κάθε νέα ημέρα, κάθε ανατολή νιώθω ευλογημένη.
Θα μπορούσα να σε αναζητήσω στο σύνολο του κόσμου και αυτό που θα γνωρίζω είναι η αλήθεια.είσαι εσύ. Ποτέ δε θα βρώ άλλη αγάπη όπως η αγάπη σου.
Σ 'αγαπώ τόσο πολύ...

οι αλήθειες μου

Μερικές φορές αισθάνομαι ζωντανή
Μερικές φορές νιώθω νεκρή
μέσα στα κρυφά μονοπάτια της σκέψης
και στις αποστάσεις τις μυστικές του νου,
αποζητώ...
Τον βασιλιάς της καρδιάς μου
στις τυφλές μέρες μου, μια στάλα ολοκλήρωσης μια στάλα αγάπη.

Κάθε φορά, και άλλο γέμισμα
στεγάζει τους παλμούς και τα αισθήματα.

Πολλές φορές η ομίχλη με αρπάζει
και με στραγγαλίζει μέχρι να πεθάνω,
μένω μόνη στο σκοτάδι
μόνη και προσεύχομαι να επιβιώσω.

Οι κακίες,
παγιδεύουνε το πνεύμα που ......
που ελεύθερο θέλει να πετά σε κήπους ανθισμένους.

Ψάχνω σε άλλους ουρανούς
ν’ απλώσω τις φτερούγες γιατί
σακατεμένο αιμορραγεί το κορμί μου.

Από το πρώτο φτερούγισμα
θαμπές αγάπες…πνιγμένες γνώρισα
στον κουρνιαχτό και στη λάσπη έπεσα.

Βουρκώνει η ψυχή μου,
σε κάθε θολή αντάμωση….
έτσι πληρώνω το πάθος και το χάδι.
Μοιάζει συνάλλαγμα
χωρίς αντίκρισμα
και…εγώ πελάτης ,......
περιμένω να εισπράξω ,να εισπράξω τι;
Ένα τίποτα μια αυταπάτη
ένα ψέμα...
Ένα άπειρο ...Ένα Μηδέν.
και η μοναχική ψυχή μου να περιπλανιέται
μόνη στα στάδια της ζωής.

Αυτή είναι η πλευρά της αλήθειας μέσα απο την αθωότητα και την ενοχή ,
που την βλέπω με τα δάκρυα του ήλιου
που κλαίνε για μενα...