Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008

Εκει
Καθισμενη στο λιμανι
σαν παλια σημαια της ζωης

ενας φαρος φωτιζει
καθε ακρο της ελπιδας

επιμενω με επιθυμια
δεν αφηνω να σβηστει η εννοια του χρονου
σε οτι πιστευω

ποια... η κολαση ειναι εδω
παραμενω μονη εκλιπαρω την αγαπη σου

Μια μικρη φλογα
εναν σπινθηρα...

σιωπηλη και πιστη
μια αντανακλαση του ουρανου
ευθραυστη και μοναχη

ονειρο μου το τραγουδι της φωτιας
Θeλω να γινει φλoγα στην ψυχη μου
να προχωρησουμε θυμησου..

Δεν υπάρχουν σχόλια: