Καθισμενη στην ακρη του παραθυρου αυτη την ομορφη νυχτα συλλογιζομαι κοιτωντας στο βαθος του ουρανου τις μυριαδες
των μικρων διαμαντιων που ειναι καρφιτσωμενα σε μια απεραντη παλετα μεσα στον θολο του ουρανου,
εχουν πραγματικα εναν υπερηφανο ρυθμο.
Θυμαμαι, αφηνοντας πισω αυτο το συρσιμο απο τις πουλιες που λαμπουν στο μακρινο στερεωμα και ξανα ζω μια
νοσταγλικη βραδια.
Αντιλαμβανομαι μια γλυκια μουσικη και απεικονιζεται μια θαυμασια εικονα μπροστα μου.
Μια ομορφη χορευτρια να χορευει και ο ταλαντουχος pianiste να παιζει με τα ευκινητα δαχτυλα ενα κομματι απο τα αγαπημενα μου.
Ετσι περασαν ολοκληρες ωρες να θαυμαζω τον ρυθμο merveilleux με μια γλυκια αισθηση σε ολο το μηκος του σωματος μου.
Εμεινα εκει μεσα σε αυτον τον παραδεισο μεσα σε αυτο το λιμανι της ειρηνης χωρις θλιψη ,χωρις αγχος,
με μια αγαπη να βασιλευει γυρο μου....
Τρίτη 6 Μαΐου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου