Θα εφευγε για να περπατησει ντυμενη στα ασπρα και κιτρινα λουλουδια.
Θα εφευγε για να περπατησει παιρνοντας τη βαθια σιωπη του ουρανου
μεσα στη χουφτα του χεριου της .
Θα εφευγε να περπατησει μεσα στο απεραντο χρυσο του ηλιου.
Θα εφευγε να περπατησει αλλα τα λουλουδια ανοιξαν
και ενα πληθος αγριων περιστεριων πεταξαν.
Κοιταζει που ερχεται η νυχτα ενας δροσερος ανεμος την αγγιζει
αρχιζει να χορευει να χορευει...ψαχνοντας ενα ιχνος απο τις αναμνησεις τις,
ενοχλειτε απο τα βλεμματα της σκεψης της.
χανετε στην ονειροποληση η απο τον υπολοιπο κοσμο;
Κυριακή 13 Απριλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου