Την αγαπη δεν την θελω δεν την αντεχω ...
Οχι επειδη με πνιγει... οχι επειδη με κοιταει επιμονα...
Οχι γιατι με στεναχωρει....
Αλλα εκεινη ποτε δεν με ειδε.....Ποτε δεν με συμπαθησε και πολυ....
Κι ετσι και εγω δεν τη θυμαμαι...ΠΙΑ.....απαξιωση.

η μελαγχολια ειναι πονος για τη χαρα που η ψυχη δεν μπορει να δωσει

ειναι πονος για την ζωη που εξαντλισε τον εαυτο της

Περιφερομαι μονη μεσα σε μια απομονωμενη πορεια ,

τα ματια μου νεκρωνουν μεσα στο παγωμενο δωματιο

και το προσωπο μου δεν σφουγγιζει τις ποινες μου ,

το προσωπο μου δεν παντρευει τα ονειρα μου με τα τραυματα μου,

ο μικρος πριγκηπας της τρυφεροτητας δεν μου προσφερει το χερι του

να πεταξουμε οπουδηποτε οπουδηποτε ...

Τα δακρυα μου εχουν στεγνωσει… Η καρδια μου εχει στραγγισει δεν εχει πια την επιθυμια…...για τιποτα

Ολες οι αυταπατες ξεφλουδισμενες στο νημα της ζωης μου .....

Θα εφευγε για να περπατησει ντυμενη στα ασπρα και κιτρινα λουλουδια.
Θα εφευγε για να περπατησει παιρνοντας τη βαθια σιωπη του ουρανου
μεσα στη χουφτα του χεριου της .
Θα εφευγε να περπατησει μεσα στο απεραντο χρυσο του ηλιου.
Θα εφευγε να περπατησει αλλα τα λουλουδια ανοιξαν
και ενα πληθος αγριων περιστεριων πεταξαν.
Κοιταζει που ερχεται η νυχτα ενας δροσερος ανεμος την αγγιζει
αρχιζει να χορευει να χορευει...ψαχνοντας ενα ιχνος απο τις αναμνησεις τις,
ενοχλειτε απο τα βλεμματα της σκεψης της.
χανετε στην ονειροποληση η απο τον υπολοιπο κοσμο;

[Η αγαπη ποναει]

Καθε αερακι που φυσα μου φερνει τη μυρωδια σου.
Καθε πουλι που τραγουδα λεει το ονομα σου.
Καθε ονειρο μου εμφανιζει το προσωπο σου.
Καθε ματια στο προσωπο μου αφηνει το ιχνος σου.
Ειμαι δικη σου ειμαι δικη σου.... ειτε κοντα ειτε μακρια.

Να’χα την δύναμη
Τον χρονο πισω να γυρνουσα
Κι απο την αρχη να ξαναζουσα

Τρεχει ο χρονος και η μοιρα μπροστα...

Κι εγω φτιαχνω τον θυμο τραγουδι
για του ολεθρου την σκια.

Ανθισμενες αγαπες στη ζωη μου νοσταλγω
Σε αγνωστα μερη να περπατω.

Λησμονημενες χαρες θελω να ξαναζησω
Κι οπως παλια να σ΄αγαπησω.

Αν καποτε νιωσεις την αναγκη να αισθανθεις πολυ καλυτερα
ονειρεψου κατι που θα ηθελες παρα πολυ, τα ονειρα δεν πονανε
οσο η πραγματικοτητα. Κανεις ονειρα... οτι θα σε αγαπησουν ‘’ανθρωποι ‘’που ξερεις πολυ καλα οτι δε θα σε αγαπησουν ποτε! Οχι επειδη δεν το αξιζεις, αλλα επειδη εχουνε μαθει να παιζουνε με ανθρωπινες ψυχες…ετσι απλα....
[Το εχω ξανα γραψει αλλα ειναι επικαιρο τωρα] [ ΧΑΡΙΣΜΕΝΟ!!!! σε ενα τρυφερο πουλακι που αφησε τις ''γρατζουνιες του'' ...]

Δεν θελω τον κοσμο να δω αιτια ειναι οτι δεν θελω να καταλαβαινουν τι σκεφτομαι και οτι δεν μπορω να παλεψω τα δακρυα που ερχονται ειναι οπως στους κινηματογραφους!!
Δεν θελω να με λυπουνται η καρδια μου αιμοραγει απο τα ψεματα σου ειναι η στιγμη της αληθειας πηρα ενα‘’ lesson ‘’ξερω ποια ειμαι ,ξερω τι θελω ,περα απο τον κοσμο των ψευδαισθησεων υπαρχουν και οι ονειροπολοι και μη ρωτας τι βλεπουν δεν θα καταλαβεις ειναι εκεινοι που δεν κανουν εκπτωσεις στα αισθηματα ...

Η καλυτερη φιλη...