MyHotComments

ΗΤΑΝΕ ΑΕΡΑΣ

Πρώτη εκτέλεση: Λιζέττα Καλημέρη


Τι ξέρεις για τον καιρό γι αυτόν τον άνεμο
την κάθε της ματιά που γυρνάει και σβήνει
τι γνώριζες γι αυτή για τα χείλη της
την κάθε της φωτιά που γυρνάει και δίνει

Ήτανε αέρας πάντα σύννεφο σκοτεινό
δεν τη βρίσκεις δεν τη φτάνεις
ψάχνει το χαμό
Ήτανε αέρας πάντα σύννεφο βιαστικό
μες σε τρένα μες σε πλοία
κλαίει το χωρισμό

Τι γνώριζες γι αυτή για τη μάνα της
την κάθε της σιωπή πριν τραγούδι γίνει
τι γνώριζες γι αυτή για το γέλιο της
την κάθε της φωτιά που γυρνάει και δίνει

Ήτανε αέρας πάντα σύννεφο σκοτεινό
δεν τη βρίσκεις δεν τη φτάνεις
ψάχνει το χαμό
Ήτανε αέρας πάντα σύννεφο βιαστικό
μες σε τρένα μες σε πλοία
κλαίει το χωρισμό.....

ΣΕ ΒΡΗΚΑ
Περπάταγα στο δάσος
Ολομόναχος
Δεν γύρευα τίποτα
Μονάχα αυτό που σκεπτόμουν

Είδα στην σκιά
Ένα μικρό λουλούδι να φυτρώνει
Λαμπερό σαν αστέρι
Σαν όμορφα μάτια

Ήθελα να το κόψω
Μα μου είπε γλυκά :
Για να μαραθώ
Πρέπει να με κόψεις ?

Το έβγαλα
Με όλη του την ρίζα
Το πήγα στον κήπο μου
Του όμορφου σπιτιού μου .

Το φύτεψα ξανά
Σε μια ήσυχη γωνία
Τώρα όλο και μεγαλώνει
Όλο και ανθίζει .


ΓΙΑ ΣΕΝΑ..ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ

[απο oannes]

Ο ανθοκηπος της αγαπης σκορπιστηκε ,τα δακρυα εριξαν ολο το χρυσο που ειχαν. Μεσα στην καρδια μου επεσε ψιλη βροχη πανω στους σπορους της αγαπης.
Στον πυθμενα του παλατιου μου παγοποιησες χωρις ευγενεια τον ανθισμενο κηπο της χαρας .
Εξασθενισαν τα λουλουδια και αρχισαν σιγα σιγα να γινονται καφετια η ομορφιας τους εχει χαθει,και τωρα μετραω τους αμμους του χρονου με λυπη......

Ενα ταξιδι που τελειωσε χαρισμενο σε ενα φιλο [ts]

Η φιλια ειναι ενα δωρο απο τον θεo .
Θα ηθελα να σου προσφερω ενα μπουκετο με λουλουδια διαλεγμενα μεσα απο τον κηπο της καρδιας μου.
Μεσα σε αυτο το μπουκετο, θα εβαζα κιτρινα τριανταφυλλα για τη χαρα και τη φιλια που εσυ μου εδωσες , ροζ τριανταφυλλα για ολη ευγενεια που μου εδωσες, επειτα θα προσθετα εκει σκεψεις στοργης ,μετα ασπρα για την αγνοτητα της φιλιας μας και λιγες φτερες για την ειλικρινεια των συναισθηματων μου .
Θα εβαζα και λιγες ανεμωνες που ειναι αγγελιοφοροι των καλων νεων.

Ειμαι rêve.
Μοιραζω με θαλασσα σε παιρνω στα ταξιδια μου, μεσα στην φαντασια μου σου δινω χωρις να ζητω τιποτα απο εσενα, ειμαι μια αυταπατη, σου μιλαω για τις ελπιδες μου και τις αποτυχιες μου, σου μιλω συνειδητα ειμαι ρομαντικη μαζι με μυστηριο, σε προσκαλω να με ακολουθησεις μεσα σε αυτην την μαγικη χωρα, σε υποδεχομαι τις νυχτες μου μεσα στα ονειρα, αλλα εγω ειμαι rêve ,σου το λεω να το κρατησεις παντα τη σκεψη σου για να μην χασεις την ροτα της ελευθεριας ,και παραλληλα της ζωης.

Ενα κοριτσι που κλαιει και σφιγγει την καρδια του ,
ενα κοριτσι που κλαιει εξαιτιας ενος λαθους,
κρυο γεγονος στην καρδια του εχει και ενα φοβο.
Ενα κοριτσι που κλαιει γιατι του λειπουν τα χρωματα της ευτυχιας,
ενα κοριτσι που κλαιει ειναι ενας κηπος χωρις λουλουδια ,
ειναι ενα εξασθενισμενο τριανταφυλλο.
Ενα κοριτσι που κλαιει και προσπαθει και αυτο να ανακουφιστει
και να χαμογελασει παλι

online

Η αναγκη του φανταστικου, του αλλου πραγματος… Μας κανει να ονειρευομαστε κατι μαγικο κατι το φανταστικο,κατι το γοητευτικο, και εκει ειναι που συναντουμε ,πλασματα τα που βγανουν online πλασματα της νυχτας κατι σαν βαμπιρ που κοιτουν να ικανοποιησουν χωρις οικτο και με πολυ διψα μια αναταραχη σε ατομα ονειροπολα, να πεσουν μεσα στην παγιδα της συναισθηματικης εξαρτησης .

Αντιο.....

Οι ημερες μου σερνονται μακρια και κουρασμενες .Την εμπιστοσυνη τη γεμιζουν ερωτησεις που αντικαθιστουνται με το φοβο. Τα ονειρα μου θαφτηκε στα υπογεια .Δεν αισθανθηκα ποτε αυτο το κενο ,κωπηλατω την βαρκα της μοιρας μου και ψαχνω το γιατι......
Αντιο αγαπητε μου αγγελε!!!

Love Thee
by Eliza Acton, 1799-1859.

I love thee, as I love the calm
Of sweet, star-lighted hours!
I love thee, as I love the balm
Of early jes'mine flow'rs.
I love thee, as I love the last
Rich smile of fading day,
Which lingereth, like the look we cast,
On rapture pass'd away.
I love thee as I love the tone
Of some soft-breathing flute
Whose soul is wak'd for me alone,
When all beside is mute.

I love thee as I love the first
Young violet of the spring;
Or the pale lily, April-nurs'd,
To scented blossoming.
I love thee, as I love the full,
Clear gushings of the song,
Which lonely--sad--and beautiful--
At night-fall floats along,
Pour'd by the bul-bul forth to greet
The hours of rest and dew;
When melody and moonlight meet
To blend their charm, and hue.
I love thee, as the glad bird loves
The freedom of its wing,
On which delightedly it moves
In wildest wandering.

I love thee as I love the swell,
And hush, of some low strain,
Which bringeth, by its gentle spell,
The past to life again.
Such is the feeling which from thee
Nought earthly can allure:
'Tis ever link'd to all I see
Of gifted--high--and pure!

Εχω την αναγκη σου, ετσι ωστε να με φροντιζεις … Εχω την αναγκη του χεριου σου να χαραξει εκει το πεπρωμενο μου… Εχω την αναγκη της καρδιας σου, να βαλει εκει την ευτυχια μου… Εχω την αναγκη της εμπιστοσυνης σου ..Εχω την αναγκη του τονισμου της λεξης σ'αγαπω, που μου παρεχει τοσο ονειρα…

Οπως η υδρονεφωση δεν αφηνει κανενα σημαδι στο σκουρο πρασινο του λοφου ετσι και στο σωμα μου δεν εχεις αφησει κανενα ιχνος.
Η αληθινη αγαπη δεν αφηνει σημαδια .Εσυ και εγω ειμασταν ενα .
Δεν ειναι ντροπη να αναγνωρισω την αγαπη μου για σενα που ειναι ισχυροτερη της υπερηφανειας δεν υπαρχει κανενα τελος στο παθος μου ,αν και σε εχω χασει οπως τα αστερια που χανονται στο φως του ηλιου.
Πρεπει να τα ξεχασουμε ολα ,πρεπει να ξεχαστουν ,πρεπει να ξεχασουμε τον χρονο που σκονταψαμε, πρεπει να ξεχασουμε εκεινες τις ωρες που σκοτωσαν την καρδια της ευτυχιας.
Θα σου προσφερω τα μαργαριταρια της βροχης απο εναν τοπο που δεν βρεχει.
Θα μιλησω στα ματια σου θα πλευσω με το χαμογελο σου...
Περιμενω το επομενο γεια σου.

Oταν ειμαι στο κρεβατι μου η οπουδηποτε αλλου σκεφτομαι εσενα πριγκηπα των νυχτων μου φανταζομαι το γλυκο χαμογελο σου, σκεφτομαι το βλεμμα σου, και η καρδια μου επιταχυνει τον ρυθμο της και αναπολω αν μπορω να σε να αγγιξω μεσα σε αυτο το φανταστικο ονειρο μου , εσενα τον πριγκηπα των νυχτων μου. Ζω χωρις παυση .Αλλα με βασανιζει ο φοβος,επειδη ο ηλιος που ανατελει μπορει να σε σβησει. Περιμενω ακομη μια νυχτα μην εχοντας πια το φοβο του ηλιου επειδη θα εισαι εκει . Πριγκηπα των νυχτων μου.

Ειναι αληθεια,
οτι η αγαπη ειναι οπως ενα λουλουδι και εξασθενει εαν καποιος το παραμελει . Ας καλλιεργησουμε ενα κηπο με λουλουδια να εχουμε την φροντιδα του ,και να μην αφησουμε την ρουτινα να εξασθενισει την αγαπη μας .

Σε συμπαθω τοσο πολυ,θελω να σου δωσω πολλα ,θελω να αποσπασω τις αξιες σου θελω να σε πλησιασω, θελω να καλλιεργησω καλυτερα αυτον τον κηπο με τα λουλουδια.
Σ'αγαπω οπως ποτε και εχω το φοβο να μην μαραθουν τα λουλουδια μου .
Θα ειμαι εκει παντα να σε ενθαρρυνω.
Θα ειμαι εκει για σενα.
Θα ειμαι εκει να εξαφανιζω τις αναποδιες της ζωης.

Με θεα το μυαλο μου
τρεχω στο χρονο
πρεπει να κρυφτω για το υπολoιπο της ζωης μου;
Αποφασιζω να πεταξω .
Οχι μενω, μπορει να αποτυχω
Ειναι η στιγμη ,κανω σχεδια η λαθη;

Τα ματια μου σκιαγραφουν τη σκια της βροχης.
Μενω.....
Εκεινη την νυχτα κοιμηθηκα με μια μαλακοτητα
αισθανοντας τα φυλλα που περασαν απο το σωμα μου.

Ενα μικρο τιποτα, ειναι να πει το γεια σου στο γειτονα και τους φιλους σου ,σχεδον τιποτα και ειναι ευκολο, αλλα κανει την ζωη πιο ομορφη. Ενα μικρο τιποτα, ειναι να πεις ευχαριστω,σχεδον τιποτα, μια μικρη λεξη της ευγενειας , το οποιο κανει ευτυχισμενο αυτον που το ακουει .Ενα μικρο τιποτα, ειναι ενα χαμογελο αλλα κανει τον δρομο μας πιο ευκολο ειναι σχεδον τιποτα, αλλα ειναι πολυ ,αυτο επιστρεφει μετα ειναι μεταδοτικο.. Ενα μικρο τιποτα, ειναι να πει σ'αγαπω στο πρόσωπο που συμπαθεις, ειναι σχεδον τιποτα, αλλα ειναι σημαντικο. Αυτα τα μικρα λιγα πραγματα ειναι που φωτιζουν την ημερα μας και μας δινουν την επιθυμια να μοιρασουμε την ευτυχια μας .