Εχω διαβασει την ομολογια της αγαπης σου και ειμαι χαρουμενη
γιατι εχω στριμωχθει στον οριζοντα των ματιων σου.
Εχω δει και εχω συγκεντρωθει στη μεθη ενος μακρινου χαδιου.
Αυτη η μεθη πεταχτηκε οπως ενα ονειρο.
Εχω κλεισει μεγαλα μεταξενια ταξιδια.
Δεν ξερω πια εαν ζω,
εαν τρωω,
εαν αναπνεω,
εαν μιλω.
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου