paramuthenia

Σκορπιζω πανω στο λευκο φυλλο τις λεξεις μου οπως το μικρο παιδι τα παιχνιδια του,αισθανομαι καποια ιχνοι αγαπης ξερω οτι η καρδια μου εχει ξυπνησει απο τον μυστικο
ληθαργο.Απομονωμενη μεσα στους κλειστους κηπους τις μοναξιας μου σκεφτομαι ..οτι
αυτος ο ανθρωπος της σκιας ειναι ο ηρωας της θυελας μου μια γλυκια τρελα μιλαει στην καρδια μου.Να κανω το επομενο βημα στο μελλον η θα χαθω μεθυσμενη στο θυμο μου, οταν ανοιξω τις ανυποψιαστες πορτες τις καρδιας μου;