Χαμένες ψυχές. Παγιδευμένες στο κενό, αναμένω την στροφή μου για να πετάξω. Ακούω τη βροντή των μετάλλων του πουλιου καθώς το παίρνει στο φτερό. Ο αερας παίζει φυγόπονη μουσικη, μισεί τους εραστές. Στηρίζομαι. Μακρυά από σας, βυθίζομαι στις σκεψεις μου, το μυαλό μου περιπλανιέται. Από τη γωνία του ματιού μου βλέπω την αθωότητα που απελευθερώνεται αργά προς τους καταρράκτες. Σιωπή οι στεναγμοί Ο χωρισμός,. Ακούω το βόμβο του κινητού μου. Ο κόσμος εξαφανίζεται σε μια θαμπάδα. Είναι η φωνή σας. Είμαι με σας.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου